Warszawska Masa Krytyczna
Infrastruktura rowerowa i sprawy lokalne => Sprawy urzędowe - pisma, wnioski i tym podobne. => Wątek zaczęty przez: kocio w 21 Wrz 2013, 15:51:58
-
Opolscy "rowerzyści, rolkarze i piesi" w ramach Europejskiego Tygodnia Zrównoważonego Transportu (https://pl.wikipedia.org/wiki/Europejski_Tydzie%C5%84_Zr%C3%B3wnowa%C5%BConego_Transportu (https://pl.wikipedia.org/wiki/Europejski_Tydzie%C5%84_Zr%C3%B3wnowa%C5%BConego_Transportu)) wystosowali do różnych instytucji publicznych "List otwarty w sprawie poprawy bezpieczeństwa Niechronionych Uczestników Ruchu Drogowego w Opolu i w całej Polsce" (https://docs.google.com/file/d/0B22CICtDnrr9OUI2QVhrdGZyS2M/edit?pli=1 (https://docs.google.com/file/d/0B22CICtDnrr9OUI2QVhrdGZyS2M/edit?pli=1)).
Inicjatywa jest o tyle ciekawa, że samo Opole zostało wykorzystane tylko do podania przykładów, a porusza problemy ogólnokrajowe, np.:
Jadąc rowerem, nie jesteśmy w stanie spamiętać wszystkich numerów rejestracyjnych samochodów, których kierowcy niemalże ocierają się o nas, zajeżdżają nam drogę w taki sposób, w jaki nigdy by nie zajechali innemu kierowcy, albo cofają bez zważania na nas. Sytuacji tych jest tak wiele, że duża część z nich nie jest nigdy zgłaszana Policji, więc nie widnieje w statystykach. Jednakże one wszystkie rzutują na zachowanie NURD i na ich stopień poczucia bezpieczeństwa.
(vide wątek "Bezpieczna odległość": http://forum.masa.waw.pl/index.php?topic=2777.0 (http://forum.masa.waw.pl/index.php?topic=2777.0))
W latach 90-tych ubiegłego stulecia nastąpił gwałtowny wzrost użytkowników samochodów w naszym kraju i w naszym mieście. Skutkiem przeoczenia tej tendencji przez ówczesne władze była zamiana chodników w dzikie parkingi, a potem legalizacja tychże przez władze i stopniowa akceptacja przez społeczeństwo. Grozi nam pogłębienie tej anarchii, jeśli w porę nie zareagujemy na kolejną raptowną zmianę trendów komunikacyjnych ? tym razem na wzrost liczby rowerzystów nieproporcjonalny do rozrostu infrastruktury rowerowej.
Dobrą propozycją kompromisowego rozwiązania jest np. zmiana w prawie, umożliwiająca rowerzyście przejazd na pasach tam, gdzie brak jest przejazdu, z obowiązkiem zatrzymania się przed pasami, upewnienia się, że jezdnia jest wolna i że nie przeszkodzą pieszym ani innym rowerzystom w pokonaniu pasów oraz ustąpienia pierwszeństwa wszystkim innym użytkownikom drogi. Byłoby to rozwiązanie przejściowe, poprawiające bezpieczeństwo i ułatwiające wszystkim wspólne korzystanie z dróg przed wprowadzeniem we wszystkich koniecznych miejscach przejazdów.
Położenie nieodpowiedniej nawierzchni lub dopuszczenie do jej rozległego zniszczenia skutkuje tym, że rowerzysta poświęca całą swą siłę i koncentrację na utrzymanie się w pionie. Nie jest w stanie spuścić ręki z kierownicy, żeby zasygnalizować skręt. Nie jest w stanie śledzić dostatecznie wszystkich znaków i sytuacji na drodze, bo całą uwagę musi poświęcić na śledzenie szpar między kostkami brukowymi.
Zagrożenie dla rowerzystów jest tym większe, że muszą współistnieć na jezdni z kierowcami, ci zaś często nie mają nawet pojęcia, że rowerzystom jest o wiele ciężej pokonać te same przeszkody niż im samym. Ta sama dziura, nad którą kierowca może przejechać z prędkością 40 km/h i nawet tego nie odczuć, może doprowadzić do poważnego uszkodzenia koła rowerowego i upadku. Piach ? dla kierowcy niezauważalny - może okazać się zabójczy dla rowerzysty, prowadząc do nagłej utraty pionu i wpadnięcia pod jadący tuż za nim samochód. Mylnie uważa się, że przepisowy 1m wystarczy. Przecież przepis nadrzędny mówi o zachowaniu ?bezpiecznej odległości?.
Społeczeństwo jest podzielone i podziały te pogłębiają się dodatkowo wraz z poczuciem krzywdy. Łatwo ulegamy stereotypom i potępiamy całą grupę użytkowników dróg, zamiast potępić tylko konkretnych winnych.
Po zamianie przykładów spokojnie można by ten list puścić do władz aglomeracji warszawskiej i innych miast.
Jedno natomiast wydaje mi się kontrowersyjne (ale nie jest nowy problem, bo np. Raffi promuje wspólną przestrzeń - choćby DDR na Nowowiejskiej):
Unika się też mieszania różnych grup uczestników ruchu i mnożenia punktów kolizji między nimi, bo to prowadzi do konfliktów interesów, z jakimi mamy do czynienia właśnie w Opolu.
-
Myślę jednak, że oni mieli na myśli mieszanie ruchu rowerów i aut, a nie rowerów i pieszych. To pierwsze świetnie się sprawdza na mniejszych ulicach w mieście, to drugie świetnie się spraw2dza raczej poza miastem, a i to pod warunkiem, że ruch pieszy i rowerowy nie są duże.